Vanaf het najaar van 2019 is De zes Zwanen te zien, het dertigste sprookje in het Sprookjesbos. Wat kunnen we verwachten? Hoe gaat het eruitzien? Team Lead Ontwerp Sander de Bruijn (37) en Lead Engineer Stefany van den Dries (29) aan het woord.

Sander: “Je ziet straks een fragment van het verhaal, net zoals bij de meeste andere sprookjes in het Sprookjesbos. Denk maar aan Roodkapje, die eeuwig aan de deur blijft staan, Doornroosje die altijd slaapt of Hans en Grietje, die nog steeds bevrijd moeten worden. Het hoofdtafereel speelt zich af in de gewelven van het slot van de koning. Daar zit Elisa in alle stilte te breien te midden van honderden bosasters. Dat serene tafereel presenteren we zo wonderlijk mogelijk met flonkerende asters en glinsterende dauwdruppeltjes. Het bijzondere is dat je op de rug van een van de zes zwanen – een van de betoverde broers dus – het slot in kunt varen om te kijken hoever Elisa  met haar breiwerk.”

“Zo maak je dus samen met de broers deel uit van het verhaal”, gaat Stefany verder. “Zowel kinderen als volwassenen kunnen een vaartocht maken. De zwanen varen rond in een rustig tempo, zodat je alle tijd hebt om het tafereel helemaal in je op te nemen. Je kunt bovendien ook lopend het slot binnengaan." 

Sander: “Lopend zie je het tafereel vanuit een andere hoek, dan zie je details die je niet ziet vanuit de zwaan. Je kunt dus beide routes doen en elke keer iets anders zien. De weg naar het slot toe is trouwens een belevenis op zich. De plek waar dit sprookje komt ligt namelijk wat verscholen achter de sprookjes Sneeuwwitje en Assepoester. Stefany: “Om de beleving en de sereniteit van het sprookje te versterken, gebruiken we subtiele geluidseffecten. Zowel op de weg door het bos ernaartoe als in het slot. Er wordt overigens niet gesproken in dit sprookje, zodat het ook begrijpelijk is voor onze internationale gasten.”

“Anton Pieck heeft ooit eens een schets gemaakt voor De zes Zwanen in het Sprookjesbos”, legt Sander uit.

“Uiteindelijk ging dat plan niet door; op die plek staat nu de Kleine Zeemeermin. Maar die schets is altijd in mijn hoofd blijven hangen. Het verhaal fascineert mij enorm. Ga maar eens een hemdje breien van bloemetjes. Zo poëtisch! Die verwondering wil ik graag overbrengen op onze gasten. Ook hadden we de wens om het sprookje dit keer op een andere manier te laten zien dan lopend langs een tafereel achter een raam. De zwanen in het verhaal brachten ons op het idee voor een vaartocht.

Het charmante is dat het in harmonie is met hoe wij sprookjes in de Efteling uitbeelden: met respect voor de natuur, de unieke signatuur van het Sprookjebos en de verwondering door de techniek. Door de toevoeging van een vaartocht is het toch weer net anders. Maar zonder het engineeringsteam van Stefany zou mijn droombeeld nooit werkelijkheid kunnen worden.” Stefany: “Nu het ontwerp er ligt, is het inderdaad aan ons om er een technische vertaling van te maken. Daarin trekken we samen op, het is echt een wisselwerking tussen ons en het ontwerpteam.”

Stefany: “Tot nu toe hebben we voor alle schetsen van Sander een technische oplossing kunnen vinden. Soms moet het ontwerp een beetje worden aangepast. Zo moest bijvoorbeeld het slot breder gemaakt worden om het rotatiesysteem voor de zwanen te laten passen.

De grootste uitdaging wordt het effect in het tafereel met Elisa: het wonderlijke moment waarop die bloemetjes een gebreid hemdje worden. Daarvoor hebben we een combinatie van technieken nodig. De afzonderlijke technieken gebruiken we al wel in de Efteling, maar hier komen ze allemaal samen en moeten we ze in elkaar gaan vlechten. Dat is best lastig.”

Sander: “Bosasters die een hemdje worden … je kan het zo zeggen en ik kan het ook wel tekenen, maar maak het maar eens! Daarover wisselen we voortdurend ideeën met elkaar uit. Sommige dingen werken wel, andere weer niet. Dat is het proces.
Het sprookje dwingt een bepaald beeld af en zet ons aan het werk om het zo te doen dat de belevenis goed overkomt. Dat is ons werk. Prachtig toch? Maar we doen het niet alleen, hoor. We vormen een hecht team met onze collega's van bouwkundig ontwerp, landschapsarchitectuur, decoratie en vormgeving, projectleiding en het kostuumatelier. En iedereen is even enthousiast.”

Sander: “Deels werd ik natuurlijk gestuurd door wat er aanwezig is aan architectuur in de Efteling en in het Sprookjesbos. De kastelen van Doornroosje en de stiefmoeder van Sneeuwwitje zijn bijvoorbeeld kaders waar je rekening mee houdt. Tegelijkertijd moest het iets anders zijn dan wat er al is. Een volstrekt uniek silhouet met een iconische waarde en een bepaalde sterke kracht van zichzelf. Zodat als iemand straks het silhouet van het slot ziet, hij meteen denkt: Hé, dat is het slot van De zes Zwanen.

Omdat het een Duits sprookje is, heb ik die sfeer er ook een beetje in willen brengen. Tijdens een bezoek aan Rothenburg ob der Tauber – een heel sprookjesachtige stad in Duitsland waar ik een tijdje geleden voor de Efteling was – heb ik onder andere inspiratie opgedaan. Die inspiratie heb ik ook gebruikt voor het slot van De zes Zwanen.”

Stefany: “Ik hoop dat de verwondering bij onze gasten precies zo is zoals wij die nu voor ogen hebben. Ook omdat dit voor veel bezoekers een onbekend sprookje is, waardoor veel gasten het dus voor de eerste keer zien. Ik denk dat we iets heel moois aan het creëren zijn en dat we straks heel trots zullen zijn op wat we hebben neergezet. Sowieso is het super om in het Sprookjesbos aan het werk te zijn. Dit is heilige grond.”

Sander: “Ik zou het mooi vinden als het sprookje aan de ene kant een vertrouwd gevoel geeft, dat gasten het herkennen als typisch iets van de Efteling. Aan de andere kant hoop ik dat ze zeggen: ‘Dat is leuk, dit is toch weer iets heel anders dan wat we al kennen.’

Daarnaast hoop ik dat het sprookje onderdeel gaat zijn van het persoonlijke verhaal dat een gezin in de Efteling meemaakt. Dat het voor jonge kinderen een soort opmaat wordt voor grotere attracties. Je begint met een vaartochtje bij De zes Zwanen en misschien durf je een paar jaar later in Fata Morgana en weer een tijdje later in De Vliegende Hollander. Zo krijgt De zes Zwanen niet alleen een eigen positie in het Sprookjesbos, maar ook in de beleving van een kind en een gezin in de Efteling.”