Wyke: “Een bestemmingsplan heeft te maken met zekerheid die de gemeente aan alle inwoners en ondernemers wil geven. Je mag bijvoorbeeld ook niet zomaar een kroeg beginnen in je tuin, terwijl die grond wel van jou is. De buren van de Efteling hebben die zekerheid ook nodig en mogen daarom hun mening delen over onze plannen. In het bestemmingsplan staat omschreven wat de bestemming wordt van de grond, hoe je daar mag bouwen en wat de kaders hiervan zijn. Er staat niet in wat er precies gebouwd wordt. Het gaat dus echt om kaders voor de lange termijn.”

LEES OOK: Groen licht voor bestemmingsplan Efteling

Wyke: “Er zijn veel aandachtspunten aangedragen in de verschillende fasen en daar is het bestemmingsplan ook echt beter van geworden. We hebben bijvoorbeeld in een beeldkwaliteitsplan vastgelegd hoe de buitenrand van de Efteling eruit komt te zien. Een thema waar omwonenden bijvoorbeeld ook zorgen over hadden was bijvoorbeeld geluidsoverlast. Onze buren wilden graag weten of de uitbreiding tot geluidsoverlast van bijvoorbeeld gillende bezoekers zou leiden. Hier is onderzoek naar gedaan en in het bestemmingsplan vastgelegd hoeveel Efteling-geluid te horen mag zijn. Ook het verkeer kwam als thema terug. Want meer bezoekers kan leiden tot meer auto’s in de gemeente. Ze wilden graag weten hoe wij daarmee omgaan in onze plannen. Daarom is er grondig verkeersonderzoek gedaan.”

Wyke: “In 2015 heeft de gemeente Loon op Zand ons gevraagd eens verder vooruit te kijken in plaats van kleine bestemmingsplanwijzigingen aan te vragen. Vervolgens is het aan ons, als zogenaamde 'initiatiefnemer', om dan een plan te maken, en toetst de gemeente dat. De gemeente neemt in deze toets de belangen van de Efteling en van de inwoners mee. Hierin heeft de gemeente ons ook steeds kritisch bevraagd. Soms stonden we dus naast elkaar en soms wat meer tegenover elkaar. Uiteindelijk wordt het zo een gezamenlijk plan van de gemeente Loon op Zand én de Efteling, waarbij de gemeenteraad uiteindelijk het plan vaststelt. De zaak bij de Raad van State ging dan ook tussen de gemeente en de inwoners van de gemeente. 

Wyke: “De Raad van State toetst eigenlijk alleen maar of alles volgens de regels, wetgeving en procedures is gegaan en of de rechten van iedereen duidelijk genoeg zijn vastgelegd. De vraag over het belang van een plan toetsen ze niet, dat is een politieke keuze die de gemeenteraad heeft gemaakt."

Wyke: “Het gaat over heel veel grond en heel veel mensen. Een bestemmingsplan legt voor altijd vast wat je op welke grond mag. Zo’n plan loopt niet automatisch af. Daarom hebben inwoners tijdens de totstandkoming van een bestemmingsplan in elke fase van het plan recht om hun mening te delen. Alle fases worden dan ook tussentijds gepubliceerd via de overheid , zodat inwoners hun mening kunnen geven. Daarom is de wettelijke procedure zo uitgebreid.”

Wyke: “Het onderhoud van een 69 jaar oud attractiepark is kostbaar. We moeten genoeg inkomsten genereren om onderhoud aan het park te kunnen plegen en om nieuwe dingen te maken. Als we dat niet doen haken bezoekers af, verliezen we inkomsten en kunnen we dus niet onderhouden en ontwikkelen.”

Wyke: “De kaders voor onze plannen richting de toekomst zijn nu vastgesteld. Hoe we dat precies invullen, is even afwachten. We gaan niet meteen met de schop de grond in, omdat dit door de financiële gevolgen van de coronacrisis niet kan. De focus gaat voorlopig uit naar ontwikkelingen binnen de poorten van ons park.”

Wyke: “De uitspraak van de Raad van State is gunstig voor lange termijn. We krijgen nu extra ruimte. Als we gaan uitbreiden doen we dat eerst oostelijk en daarna op de langere termijn westelijk. Zo kunnen we uitbreiden en toch de 11% bebouwing in het huidige park behouden en daarmee het natuurpark. Onze visie op 2030 verandert dan ook niet.”