Wie de Hoofdentree nadert, ziet in de verte mensen bewegen op het dak van het Huis van de Vijf Zintuigen. Eenmaal in de buurt zie je dat het rietdekkers zijn die op grote hoogte met de hand het riet vervangen. Een uitdagende klus, want de rieten kap van de ingang van de Efteling is een van de grootste rieten daken van de wereld!

Strategisch Projectleider Peter Couwenberg: “Sinds kort staat er een imposante steiger voor de Hoofdentree. Niet alleen voor de veiligheid, maar ook om via die steiger circa 50.000 bundels riet te transporteren naar een hoogte van 27 meter. Bij normale daken is de hellingshoek circa 30 graden. Bij het Huis van de Vijf Zintuigen is de hellingshoek maar liefst 80 graden! Daarom zijn de rietdekkers gezekerd via grote kabels die aan de pieken van het gebouw bevestigd zijn. Tijdens het rietdekken staan zij op een soort trappetjes die aan het riet worden bevestigd. De rieten kap van de Hoofdentree is maar liefst 4.500 m2 groot. Riet is een natuurlijk product en vergaat met de jaren. Tijdens het onderhoud van 2017 hebben we vooral de onderkant van de kap vernieuwd. Nu gaan we een stukje hoger. Een deel van het riet hoeft alleen te worden bijgewerkt. Een ander deel, met name aan de achterkant, maken we volledig kaal. Hierdoor kunnen we ook kleine lekkages verhelpen aan het dak, voordat er weer nieuw riet wordt aangebracht. Het eerste jaar zal je waarschijnlijk kleurverschil zien tussen de oude en nieuwe gedeeltes, maar aangezien riet een natuurlijk product is, zie je daar over een jaar niks meer van. Leuk detail: het bedrijf dat in 1995 betrokken was bij de bouw van de rieten kap werkt nu ook mee aan dit onderhoud.”

Peter: “Nu er een grote steiger staat worden tegelijkertijd de ontelbare twinkelende lampjes nagekeken en vervangen voor duurzamere ledlampen. Ook de grote lampen krijgen een duurzamer alternatief. Onder de kap van het Huis van de Vijf Zintuigen gebeurt ook van alles. Zo worden de kassa’s, uitgiftes, lantaarnpalen, kozijnen, deuren en de toiletunits én souvenirwinkel Efteldingen opnieuw geschilderd en krijgt alles een flinke schoonmaakbeurt. Half mei is de steiger weg en kunnen gasten weer via de Hoofdentree het park betreden. Precies op tijd voor de 70e verjaardag van de Efteling.”

Het is moeilijk voor te stellen, maar de kenmerkende ingang van de Efteling is pas sinds 1996 in gebruik. Daarvoor werd de toegangspoort aan de westelijke kant van de Efteling gebruikt. Eind jaren tachtig had de Efteling grootse plannen. Daarvoor was een nieuw entreegebouw met veel kassa’s, toiletten, een souvenirwinkel en een Gastenservice een must. Creatief directeur Ton van de Ven was verantwoordelijk voor het ontwerp van dat entreegebouw. Hij liet zich inspireren door drie elementen; de bouwstijl van het Volk van Laaf, de bouwkunst op West-Sumatra en de Piecksfeer. Het ontwerp was een staaltje van nog nooit vertoonde architectuur: een vloeiende vorm van zonken en pieken die tot 45 meter hoogte de lucht in zouden schieten en die de bezoekers als een openhangend gordijn zouden verwelkomen. De vijf pieken symboliseerden de vijf zintuigen. Het enige materiaal waarmee deze vloeiende contouren gevormd konden worden was riet. De 4.500 m2 grote kap moest gedragen worden door een constructie van meer dan 800 ronde boomstammen, die vertrekken uit en samenkomen in 331 knooppunten. Om te bouwen in de traditie van oude vakwerkconstructies werd eerst een maquette gemaakt van het entreegebouw. Deze maquette werd door een computer gescand om zo de berekeningen en de details van al die knooppunten en boomstammen te laten kloppen. De bouw duurde 13 maanden en kostte in totaal 16.500.000,- gulden.

De oude koning had vijf zonen, die ieder een bijzonder ontwikkeld zintuig hadden. Toen de koning overleed waren ze zo verdrietig dat ze zich terug trokken en hun uitzonderlijke gaven verwaarloosden. Maar hun kleine zusje begreep hoe de mensen in het land weer gelukkig konden worden. Haar broers moesten ieder hun eigen, bijzondere zintuig inzetten om samen hun vader op te volgen! En dat deden ze. De eerste zag een mooie toekomst in het vooruitzicht en de tweede luisterde aandachtig naar de bevolking. De derde rook precies wanneer de winter in aantocht was en er geoogst moest worden. De vierde voelde heel nauwkeurig aan hoe het met de onderdanen ging. En de vijfde proefde alle spijzen in de keukens zodat iedereen elke avond een kostelijk maal at. En zo keerde de voorspoed terug in het land. Als dank bouwde het volk een huis waarin de zonen samen konden wonen: Het Huis van de Vijf Zintuigen.