10 jaar Sprookjesboom in de Efteling
17 maart 2020 - Axel | Efteling ArchiefOp 1 april van dit jaar vertelt Sprookjesboom al tien jaar verhalen in het Sprookjesbos! Maar wat is eigenlijk zijn eigen verhaal?
Sinds 2006 op televisie
Sprookjesboom is al sinds 2006 een televisiester. Hij vertelt over de avonturen van de Sprookjesbosbewoners. Zijn verhalen gaan altijd van start met de zin: ‘We leven hier in het Sprookjesbos meestal lang en gelukkig. Maar er was eens een dag, dat dat anders was…’
Praten met Sprookjesboom
Na vier jaar succes op tv maakte Sprookjesboom de stap naar een eigen plek in het Sprookjesbos. Hij wortelde zich tegenover het Meisje met de Zwavelstokjes. Daarvoor kreeg hij hulp van Efteling-ontwerper Karel Willemen. Die ontwierp een spreekwortel, waardoor je met Sprookjesboom kunt praten. Via de spreekwortel kun je Sprookjesboom antwoord geven op zijn vragen. En als Sprookjesboom vraagt of je een verhaal over Wolf of Heks wil horen, maar jij hebt liever Roodkapje? Dan kun je dat gewoon zeggen!
De machtige kruin van Sprookjesboom is dertien meter hoog en dertien meter breed. Af en toe doet hij even een hazenslaapje, maar het liefst is hij aan het vertellen. Hij heeft wel tachtig verschillende verhaaltjes. Hij voelt aan zijn wortels wat voor weer het is op de dag van jouw bezoek, daar maakt hij ook altijd even een praatje over.
De komst van Sprookjesboom naar het Sprookjesbos ging niet ongemerkt voorbij. Er was zelfs een aparte website waarop werd afgeteld naar 1 april 2010.
Ook populair buiten het Sprookjesbos
De populariteit van Sprookjesboom breidde zich uit. Hij kreeg eigen musicals die te zien waren in het Efteling Theater en door België en Nederland toerden. Er kwam een film in de bioscoop, er zijn cd’s met liedjes en voorstellingen in het Openluchttheater in het Sprookjesbos. Je kunt zelfs slapen in de luxe 5-persoons Sprookjesboom Suite in het Efteling Hotel.
Het complete verhaal van hoe Sprookjesboom in het Sprookjesbos terechtkwam, kun je lezen in het Efteling Sprookjesboek ‘En ze leven nog lang en gelukkig’. Maar dat, lieve kinderen, dat is weer een ander verhaal…