Druk eerst op de rode microfoon-knop en geef eventueel toestemming voor het gebruik van de microfoon om het sprookje te starten.

Er waren eens een koning en een koningin die een kindje kregen.

Ze noemden haar Doornroosje.

Ze waren zo blij met haar, dat ze een groot feest gaven.

Ook de feeën van hun koninkrijk mochten komen.

Er waren dertien feeën, maar de koningin had maar twaalf gouden borden.

'Ach, een feetje meer of minder zal de pret niet drukken,’ zei de koning.

‘We nodigen er gewoon twaalf uit in plaats van dertien’.

Het werd een schitterende dag.

Alle feeën spraken een goede wens uit voor Doornroosje.

Maar plotseling kwam de dertiende fee binnen.

‘Ik heb ook een wens voor Doornroosje’ zei ze met een valse stem.

‘Op de dag dat de prinses vijftien jaar oud wordt, zal ze zich prikken aan een spinnewiel en sterven’. 

Dat krijg je ervan als je mij niet uitnodigt’.

 
Gelukkig had de jongste fee nog geen wens gedaan.

Zacht zei ze: ‘Ik wens dat de prinses niet dood zal gaan. Wel zal ze honderd jaar slapen’.

De koning zorgde ervoor dat alle spinnewielen uit het land weg waren,

zodat Doornroosje zich nooit zou kunnen prikken.

 
Op de dag van haar vijftiende verjaardag dwaalde Doornroosje wat door de gangen van het kasteel.

Ze kwam in een kamer waar een oud vrouwtje zat te werken aan een spinnewiel.

Vriendelijk vroeg het vrouwtje: ‘Wil je dit ook eens proberen?’.

Dat wilde Doornroosje wel.

Ze pakte de spinspoel vast en ‘Auw!’. 

Ze prikte zich aan de naald.

Doornroosje viel daarna meteen in een diepe, diepe slaap.

Als door een wonder was iedereen in het kasteel tegelijk met Doornroosje in slaap gevallen.

De koning, de koningin en alle bedienden.

Iedereen lag te snurken.

De jaren gingen voorbij en het kasteel was helemaal begroeid met rozenstruiken.

Op een dag kwam er een knappe prins bij het kasteel.

De rozenstruiken weken zomaar voor hem uiteen.

In de kamer bij het spinnewiel vond de prins het mooie meisje.

Hij moest haar gewoon een kus geven.

 
Onmiddellijk deed Doornroosje haar ogen open.

Ze had honderd jaar geslapen.

Op slag werd ze verliefd op de prins.

Alle andere kasteelbewoners werden ook weer wakker.

De koning stond op van zijn troon en riep: ‘Laat het feest beginnen!’.

 
Het werd een onvergetelijke dag.

Doornroosje danste de hele avond met haar prins.

En het duurde niet lang of er werd weer feest gevierd.

Want de prins en zijn Doornroosje trouwden met elkaar.

En ze leefden nog lang en gelukkig.  

Ben je nog niet uitgelezen? Ontdek dan de andere Wonderlijke Voorleessprookjes.